Sinds deze week zit Mijn Restaurant er op. Wellicht definitief, zoals we al in eerdere artikels voorspelden. Er is nog geen officiële bevestiging van, maar als je naar de kijkcijfers van donderdag 8 december kijkt, kan dat alleen maar de genadeslag hebben betekend. Een letterlijke urenlange studioshow met nietszeggende interventies uit Blankenberge en Ekeren, en af en toe een saaie herhaling.
Waar is de glamour en glitter van vroeger? De kranten en commentatoren hadden het dan nog voornamelijk over de interventie van onze nieuwe premier Di Rupo in het programma, meer dan over de echte overwinning. De kandidaten mochten alleen maar de hele tijd braafjes op een stoeltje zitten, het personeel moest er naast of achter zitten en af en toe wat zeggen hoe geweldig hun bazen waren, en het afgekomen publiek moest op grote afstand blijven. Hoe maak je nu zo een programma? Vooral omdat het geld blijkbaar ook op was: Rani ging niet zoals de vorige seizoenen samen met de jury naar de winnaars toe maar bleef gewoon in Vilvoorde zitten. Geen helikopters en/of limousines dit keer. Helemaal niks. Achteraf verdedigde VTM zich door te zeggen dat het aan de storm lag, en aan het nachtelijke vliegverbod, maar dat was in de vorige seizoenen toch nooit een belet? Nee, het kan alleen maar een centenkwestie zijn geweest dus.
Opnieuw bleek wat voor een fijne uitvinding de digitale TV is: ik heb het programma opgenomen, en ben pas een uur na het begin gaan kijken. Net genoeg dus om de allersaaiste stukken en de reclame te kunnen doorspoelen, en dan nog net voor de finale bekendmaking terug helemaal mee te zijn. Niks nieuwe beelden, niks stukjes over de laatste services, het campagnevoeren, of wat dan ook. Nee, alleen maar herhalingen van reeds uitgezonden beelden. Low budget rules.
Ik had het al eerder aangekondigd dat de winnaar reeds bekend was, en dat bleek ook: de voorspelde triomf van Ekeren werd om half twaalf 's avonds bevestigd. Het kan volgens mij ook nooit echt spannend zijn geweest, want het Antwerpse duo had alle sympathiestemmen, en kreeg ook alle stemadviezen van de grote kanonnen. Enkel van Gault Milau niet, die stemden voor Blankenberge. Opvallend trouwens hoe zij dinsdag over dezelfde producten een compleet andere mening hadden dan de topper van ons land, Peter Goossens. Een stoofpotje dat Peter compleet de grond inboorde, vonden de heren van Gault Milau enkele uren later super. En vice versa in Ekeren, waar Peter een gerecht ophemelde dat de vakrecensenten maar niks vonden. Smaken kunnen verschillen, maar als ik 1 les geleerd heb deze week, is het wel dat Gault Milau duidelijk niet de referentie is die ze zich graag noemen, want als je zo hard van mening kan verschillen met de 15e beste chef ter wereld, dan klopt er toch iets niet. Bedankt, Mijn Restaurant, ik heb wat opgestoken.
Heeft Vlaanderen goed gekozen, is nu de vraag. Dat gaan we binnen enkele maanden of jaren pas weten, maar eerlijk gezegd vermoed ik dat ook Alaise niet zal blijven bestaan. Kim gaat weg, Elodie gaat weg ... toch 2 sleutelpersonen in de zaal. Van Seaven wist je dat het business-model goed zat, en die konden het nog jaren volhouden, zelfs als hun chef-kok verdween zouden ze wellicht snel een andere oplossing hebben gehad, dat geloof ik echt. Maar ja, zakelijk instinct is niet sexy, en je wint er zelden sympathie mee. Dat heeft hen de kop gekost.
Het was een kleurloos vijfde seizoen van dit programma, en we gaan er weinig uit onthouden. Ik hoop alvast op een leuk nieuw format in 2012 dat ons dit snel kan doen vergeten. Dank je wel, Mijn Restaurant, het was leuk ... maar het hoeft nu niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten