De feestdagen zijn altijd een donkere periode, en dus zou je denken dat het een ideale periode is voor een lekker TV Feest. Helaas blijken onze lieve zenders er de laatste tijd anders over te denken, want wat we in de periode tussen Kerst en Oud te zien kregen, en dan vooral op de dagen zelf ... dat was allesbehalve feestwaardig.
Een paar concerten, wat oude films uit de veel te oude doos, herhalingen van de klassiekers (ha kijk, daar is Mr Bean weer met zijn kalkoen ... voor de 10.000ste keer), maar verder is het allemaal nogal inspiratieloos en saai. Geen leuke feestprogramma's, geen lange show waar je eens lekker voor kan gaan zitten (of het moet dan die show na middernacht zijn met wat bloot erin van Oud naar Nieuw), nee, het is heel duidelijk dat onze zenders het zelf ook niet zo'n belangrijke periode vinden, en al helemaal geen periode om eens met wat interessants uit te pakken.
Ja, je moet die dagen verplicht feesten met familie, en niet voor TV zitten, maar wil dat dan zeggen dat iedereen dat ook slaafs doet, en de TV dus amper tot niet op komt? Ik ben er wel zeker van dat dat niet het geval is. Erg jammer dat de TV-bazen blijkbaar zelf geen TV kijken in die periode van het jaar ...
Bij deze dus een warme oproep (en de temperaturen werken mee, want de feestperiode is nog nooit zo warm geweest denk ik) om volgende jaar tijdens de Feesten ook graag een TV Feest uit te zenden voor iedereen. Zenders genoeg, programmamogelijkheden genoeg ... benut ze AUB!
zaterdag 31 december 2011
Skins: puberaal sterk
"Skins" is een Britse serie die ondertussen al 5 seizoenen meedraait, en in januari 2012 gaat beginnen aan zijn zesde seizoen. Die eerste zin vertelt natuurlijk al veel, maar pas op, het is niet al rozengeur en maneschijn, want Skins is een behoorlijk rauwe serie. In Amerika besloot MTV een eigen versie van deze serie te maken (Skins US) maar die werd na 1 seizoen al afgevoerd omdat het "te vrank en vrij" was, of beter gezegd men toonde net iets te veel van de waarheid. Jammer, want het was voor de afwisseling eens een goeie remake, die zelfs wat toevoegde aan het origineel.
Drugs, seks en criminaliteit zijn onderwerpen die in Skins niet uit de weg worden gegaan, en ook een heleboel andere sociale thema's worden snoeihard aangesneden. We volgen een stel jongens en meisjes, volop puberend en duidelijk afkomstig uit de mindere sociale wijken in Engeland in hun dagelijkse saaie leventje, dat ze zelf proberen boeiend te maken. Al van de allereerste aflevering wordt dat met een knal duidelijk neergepoot, en wordt de toon gezet voor een 50-tal afleveringen in de Engelse versie, en helaas dus wat minder in de Amerikaanse versie.
Als je "Skins" nog niet ontdekt hebt, is het de moeite om het eens een kans te geven. Maar pas op, het is echt wel vrij rauw, en je komt hartverscheurende situaties tegen. De algemene ontvangst van de critici is op z'n zachtst gezegd gemengd te noemen, maar het is duidelijk dat vooral in de minder ruimdenkende hoeken de serie wordt afgebroken. Als je geen schrik hebt van wat harde beelden, lastige omstandigheden en geregeld een meer dan suggestieve invalshoek, dan ga je Skins best lekker vinden. Want al is het fictie, toch kan ik me alvast bij een heleboel van de situaties geschetst in deze serie voorstellen dat het ook in het echte leven er zo aan toe gaat, en dat maakt het des te authentieker.
Een aanrader dus, maar niet voor gevoelige zielen ...
Drugs, seks en criminaliteit zijn onderwerpen die in Skins niet uit de weg worden gegaan, en ook een heleboel andere sociale thema's worden snoeihard aangesneden. We volgen een stel jongens en meisjes, volop puberend en duidelijk afkomstig uit de mindere sociale wijken in Engeland in hun dagelijkse saaie leventje, dat ze zelf proberen boeiend te maken. Al van de allereerste aflevering wordt dat met een knal duidelijk neergepoot, en wordt de toon gezet voor een 50-tal afleveringen in de Engelse versie, en helaas dus wat minder in de Amerikaanse versie.
Als je "Skins" nog niet ontdekt hebt, is het de moeite om het eens een kans te geven. Maar pas op, het is echt wel vrij rauw, en je komt hartverscheurende situaties tegen. De algemene ontvangst van de critici is op z'n zachtst gezegd gemengd te noemen, maar het is duidelijk dat vooral in de minder ruimdenkende hoeken de serie wordt afgebroken. Als je geen schrik hebt van wat harde beelden, lastige omstandigheden en geregeld een meer dan suggestieve invalshoek, dan ga je Skins best lekker vinden. Want al is het fictie, toch kan ik me alvast bij een heleboel van de situaties geschetst in deze serie voorstellen dat het ook in het echte leven er zo aan toe gaat, en dat maakt het des te authentieker.
Een aanrader dus, maar niet voor gevoelige zielen ...
vrijdag 9 december 2011
Mijn Restaurant: de saaie finale
Sinds deze week zit Mijn Restaurant er op. Wellicht definitief, zoals we al in eerdere artikels voorspelden. Er is nog geen officiële bevestiging van, maar als je naar de kijkcijfers van donderdag 8 december kijkt, kan dat alleen maar de genadeslag hebben betekend. Een letterlijke urenlange studioshow met nietszeggende interventies uit Blankenberge en Ekeren, en af en toe een saaie herhaling.
Waar is de glamour en glitter van vroeger? De kranten en commentatoren hadden het dan nog voornamelijk over de interventie van onze nieuwe premier Di Rupo in het programma, meer dan over de echte overwinning. De kandidaten mochten alleen maar de hele tijd braafjes op een stoeltje zitten, het personeel moest er naast of achter zitten en af en toe wat zeggen hoe geweldig hun bazen waren, en het afgekomen publiek moest op grote afstand blijven. Hoe maak je nu zo een programma? Vooral omdat het geld blijkbaar ook op was: Rani ging niet zoals de vorige seizoenen samen met de jury naar de winnaars toe maar bleef gewoon in Vilvoorde zitten. Geen helikopters en/of limousines dit keer. Helemaal niks. Achteraf verdedigde VTM zich door te zeggen dat het aan de storm lag, en aan het nachtelijke vliegverbod, maar dat was in de vorige seizoenen toch nooit een belet? Nee, het kan alleen maar een centenkwestie zijn geweest dus.
Opnieuw bleek wat voor een fijne uitvinding de digitale TV is: ik heb het programma opgenomen, en ben pas een uur na het begin gaan kijken. Net genoeg dus om de allersaaiste stukken en de reclame te kunnen doorspoelen, en dan nog net voor de finale bekendmaking terug helemaal mee te zijn. Niks nieuwe beelden, niks stukjes over de laatste services, het campagnevoeren, of wat dan ook. Nee, alleen maar herhalingen van reeds uitgezonden beelden. Low budget rules.
Ik had het al eerder aangekondigd dat de winnaar reeds bekend was, en dat bleek ook: de voorspelde triomf van Ekeren werd om half twaalf 's avonds bevestigd. Het kan volgens mij ook nooit echt spannend zijn geweest, want het Antwerpse duo had alle sympathiestemmen, en kreeg ook alle stemadviezen van de grote kanonnen. Enkel van Gault Milau niet, die stemden voor Blankenberge. Opvallend trouwens hoe zij dinsdag over dezelfde producten een compleet andere mening hadden dan de topper van ons land, Peter Goossens. Een stoofpotje dat Peter compleet de grond inboorde, vonden de heren van Gault Milau enkele uren later super. En vice versa in Ekeren, waar Peter een gerecht ophemelde dat de vakrecensenten maar niks vonden. Smaken kunnen verschillen, maar als ik 1 les geleerd heb deze week, is het wel dat Gault Milau duidelijk niet de referentie is die ze zich graag noemen, want als je zo hard van mening kan verschillen met de 15e beste chef ter wereld, dan klopt er toch iets niet. Bedankt, Mijn Restaurant, ik heb wat opgestoken.
Heeft Vlaanderen goed gekozen, is nu de vraag. Dat gaan we binnen enkele maanden of jaren pas weten, maar eerlijk gezegd vermoed ik dat ook Alaise niet zal blijven bestaan. Kim gaat weg, Elodie gaat weg ... toch 2 sleutelpersonen in de zaal. Van Seaven wist je dat het business-model goed zat, en die konden het nog jaren volhouden, zelfs als hun chef-kok verdween zouden ze wellicht snel een andere oplossing hebben gehad, dat geloof ik echt. Maar ja, zakelijk instinct is niet sexy, en je wint er zelden sympathie mee. Dat heeft hen de kop gekost.
Het was een kleurloos vijfde seizoen van dit programma, en we gaan er weinig uit onthouden. Ik hoop alvast op een leuk nieuw format in 2012 dat ons dit snel kan doen vergeten. Dank je wel, Mijn Restaurant, het was leuk ... maar het hoeft nu niet meer.
Waar is de glamour en glitter van vroeger? De kranten en commentatoren hadden het dan nog voornamelijk over de interventie van onze nieuwe premier Di Rupo in het programma, meer dan over de echte overwinning. De kandidaten mochten alleen maar de hele tijd braafjes op een stoeltje zitten, het personeel moest er naast of achter zitten en af en toe wat zeggen hoe geweldig hun bazen waren, en het afgekomen publiek moest op grote afstand blijven. Hoe maak je nu zo een programma? Vooral omdat het geld blijkbaar ook op was: Rani ging niet zoals de vorige seizoenen samen met de jury naar de winnaars toe maar bleef gewoon in Vilvoorde zitten. Geen helikopters en/of limousines dit keer. Helemaal niks. Achteraf verdedigde VTM zich door te zeggen dat het aan de storm lag, en aan het nachtelijke vliegverbod, maar dat was in de vorige seizoenen toch nooit een belet? Nee, het kan alleen maar een centenkwestie zijn geweest dus.
Opnieuw bleek wat voor een fijne uitvinding de digitale TV is: ik heb het programma opgenomen, en ben pas een uur na het begin gaan kijken. Net genoeg dus om de allersaaiste stukken en de reclame te kunnen doorspoelen, en dan nog net voor de finale bekendmaking terug helemaal mee te zijn. Niks nieuwe beelden, niks stukjes over de laatste services, het campagnevoeren, of wat dan ook. Nee, alleen maar herhalingen van reeds uitgezonden beelden. Low budget rules.
Ik had het al eerder aangekondigd dat de winnaar reeds bekend was, en dat bleek ook: de voorspelde triomf van Ekeren werd om half twaalf 's avonds bevestigd. Het kan volgens mij ook nooit echt spannend zijn geweest, want het Antwerpse duo had alle sympathiestemmen, en kreeg ook alle stemadviezen van de grote kanonnen. Enkel van Gault Milau niet, die stemden voor Blankenberge. Opvallend trouwens hoe zij dinsdag over dezelfde producten een compleet andere mening hadden dan de topper van ons land, Peter Goossens. Een stoofpotje dat Peter compleet de grond inboorde, vonden de heren van Gault Milau enkele uren later super. En vice versa in Ekeren, waar Peter een gerecht ophemelde dat de vakrecensenten maar niks vonden. Smaken kunnen verschillen, maar als ik 1 les geleerd heb deze week, is het wel dat Gault Milau duidelijk niet de referentie is die ze zich graag noemen, want als je zo hard van mening kan verschillen met de 15e beste chef ter wereld, dan klopt er toch iets niet. Bedankt, Mijn Restaurant, ik heb wat opgestoken.
Heeft Vlaanderen goed gekozen, is nu de vraag. Dat gaan we binnen enkele maanden of jaren pas weten, maar eerlijk gezegd vermoed ik dat ook Alaise niet zal blijven bestaan. Kim gaat weg, Elodie gaat weg ... toch 2 sleutelpersonen in de zaal. Van Seaven wist je dat het business-model goed zat, en die konden het nog jaren volhouden, zelfs als hun chef-kok verdween zouden ze wellicht snel een andere oplossing hebben gehad, dat geloof ik echt. Maar ja, zakelijk instinct is niet sexy, en je wint er zelden sympathie mee. Dat heeft hen de kop gekost.
Het was een kleurloos vijfde seizoen van dit programma, en we gaan er weinig uit onthouden. Ik hoop alvast op een leuk nieuw format in 2012 dat ons dit snel kan doen vergeten. Dank je wel, Mijn Restaurant, het was leuk ... maar het hoeft nu niet meer.
vrijdag 2 december 2011
Person of Interest: interessant!
Zo af en toe komen er in de VS nieuwe series uit waaraan je meteen "hooked" bent. En dat is me weer eens overkomen met de CBS serie "Person of Interest". Niet zo verbazingwekkend als je weet dat de befaamde J.J. Abrams er weer achter zit, die man staat op enkele na altijd voor kwaliteitsseries.
De premise van de serie lijkt vergezocht, alhoewel. Men vertelt ons dat de overheid een computersysteem heeft dat alle camera's bekijkt, alle telefoongesprekken beluistert, en ga zo maar verder. Kortom: het weet alles wat er gebeurt in de VS. Doel: het vooraf vinden van terroristen nog voor ze hun terroristische daden kunnen uitvoeren, want de computer herkent hun gedrag en meldt hen aan voor arrestatie. Het systeem heeft een aantal bijwerkingen, en 1 ervan is dat het ook kan voorspellen wanneer iemand gaat sterven door een criminele daad. Op zich negeert de overheid die "extra", maar de software ontwerper (Mr Finch - gespeeld door "Ben" uit "Lost") kan er niet mee leven, en besluit de mensen wiens rijksregisternummer zo opduikt, te gaan redden, en te proberen hen niet te laten sterven. Probleem: hij weet niks van de mensen, en weet ook niet waarom of wanneer ze zullen sterven. Iedere "case" moet dus eerst onderzocht worden, om te kijken waar het zou kunnen misgaan, en pas nadien kan er ingegrepen worden door John Reese, een voormalige groene baret en CIA inlichtingenofficier die voor geen kleintje vervaard is. Samen met het computergenie Finch slaagt hij er dan ook in om in elke aflevering zo een voorspelde dood te vermijden. Helaas moet hij hiervoor soms wel de wet overtreden, en dus worden de beide heren gezocht door de politie.
Het klinkt allemaal niet zo boeiend misschien, maar eens je de serie bekijkt, overtuigt het vrij snel, en ben je helemaal mee in het verhaal. Soms gaat het allemaal net iets te makkelijk en gaat het op het randje van onrealistisch, maar het is en blijft natuurlijk fictie, en het stoort dan ook niet. Aflevering na aflevering word ik nu meegesleept in deze leuke serie, en het blijft lekker wegkijken. De afleveringen zijn meestal ook afgeronde verhalen, alleen zit er natuurlijk wel een rode draad in, waaronder die van politie-inspecteur Carter die op Finch en Reese jaagt, en dat maakt het lekker spannend.
Person of Interest is een aanrader, en voor de mensen die geen Amerikaanse TV uitzendingen kunnen volgen hoop ik dat deze serie snel de oversteek naar ons landje maakt, want dit is eentje die je echt wel wil gezien hebben. Mocht je hem binnenkort zien opduiken in de programmagids, programmeer dan snel je recorder!
De premise van de serie lijkt vergezocht, alhoewel. Men vertelt ons dat de overheid een computersysteem heeft dat alle camera's bekijkt, alle telefoongesprekken beluistert, en ga zo maar verder. Kortom: het weet alles wat er gebeurt in de VS. Doel: het vooraf vinden van terroristen nog voor ze hun terroristische daden kunnen uitvoeren, want de computer herkent hun gedrag en meldt hen aan voor arrestatie. Het systeem heeft een aantal bijwerkingen, en 1 ervan is dat het ook kan voorspellen wanneer iemand gaat sterven door een criminele daad. Op zich negeert de overheid die "extra", maar de software ontwerper (Mr Finch - gespeeld door "Ben" uit "Lost") kan er niet mee leven, en besluit de mensen wiens rijksregisternummer zo opduikt, te gaan redden, en te proberen hen niet te laten sterven. Probleem: hij weet niks van de mensen, en weet ook niet waarom of wanneer ze zullen sterven. Iedere "case" moet dus eerst onderzocht worden, om te kijken waar het zou kunnen misgaan, en pas nadien kan er ingegrepen worden door John Reese, een voormalige groene baret en CIA inlichtingenofficier die voor geen kleintje vervaard is. Samen met het computergenie Finch slaagt hij er dan ook in om in elke aflevering zo een voorspelde dood te vermijden. Helaas moet hij hiervoor soms wel de wet overtreden, en dus worden de beide heren gezocht door de politie.
Het klinkt allemaal niet zo boeiend misschien, maar eens je de serie bekijkt, overtuigt het vrij snel, en ben je helemaal mee in het verhaal. Soms gaat het allemaal net iets te makkelijk en gaat het op het randje van onrealistisch, maar het is en blijft natuurlijk fictie, en het stoort dan ook niet. Aflevering na aflevering word ik nu meegesleept in deze leuke serie, en het blijft lekker wegkijken. De afleveringen zijn meestal ook afgeronde verhalen, alleen zit er natuurlijk wel een rode draad in, waaronder die van politie-inspecteur Carter die op Finch en Reese jaagt, en dat maakt het lekker spannend.
Person of Interest is een aanrader, en voor de mensen die geen Amerikaanse TV uitzendingen kunnen volgen hoop ik dat deze serie snel de oversteek naar ons landje maakt, want dit is eentje die je echt wel wil gezien hebben. Mocht je hem binnenkort zien opduiken in de programmagids, programmeer dan snel je recorder!
Kiekens ... zonder kop
Een kleine 2 jaar geleden was het alomtegenwoordig in de vakpers: Stany Crets was bezig met een nieuwe komische reeks, genaamd Kiekens. Die werd gemaakt in opdracht van de nieuwe zender Exqi+ van het bekende Alfacam. Van Exqi+ is niet veel gekomen, en dus was het de vraag of we deze reeks ooit gingen te zien krijgen. De VRT sprong in het vrijgekomen gat, en kocht de reeks over.
En nu we de eerste aflevering hebben mogen zien, vind ik dat een betreurenswaardige beslissing van de VRT ... deze serie had echt niet hoeven uitgezonden te worden. De ADHD verhaallijn is amper te aanzien, en de superflauwe grappen werkten eerder op de zenuwen dan dat er ook maar 1 mondhoek omhoog raakte getrokken. Comedy is een vak, en Stany Crets heeft bewezen dat hij er weldegelijk wat van kan, maar in deze serie rond een leraarskamer op een school (waarbij je geen leerling te zien krijgt) is hij toch zwaar de mist in gegaan qua humorniveau en algemene uitwerking.
Ik ga er verder geen woorden aan verspillen, want het is zelfs te slecht om een uitgebreide bespreking te verdienen. Maar 1 advies: niet kijken! Ook niet geschikt voor Kiekens ...
En nu we de eerste aflevering hebben mogen zien, vind ik dat een betreurenswaardige beslissing van de VRT ... deze serie had echt niet hoeven uitgezonden te worden. De ADHD verhaallijn is amper te aanzien, en de superflauwe grappen werkten eerder op de zenuwen dan dat er ook maar 1 mondhoek omhoog raakte getrokken. Comedy is een vak, en Stany Crets heeft bewezen dat hij er weldegelijk wat van kan, maar in deze serie rond een leraarskamer op een school (waarbij je geen leerling te zien krijgt) is hij toch zwaar de mist in gegaan qua humorniveau en algemene uitwerking.
Ik ga er verder geen woorden aan verspillen, want het is zelfs te slecht om een uitgebreide bespreking te verdienen. Maar 1 advies: niet kijken! Ook niet geschikt voor Kiekens ...
Abonneren op:
Posts (Atom)