Ik geef het eerlijk toe: ik was een trouw fan van Mijn Restaurant, edities 1,2 en 3. En dus was ik uiteraard weer blij op post toen reeks nummer 4 startte. Al zat ik me wel af te vragen of het wel hetzelfde zou zijn zonder Peter Goossens. Ach, een sterrenchef kan toch geen programma maken, denk je dan, en toch ga je maar kijken, in de hoop dat de nieuwe reeks minstens zo goed gaat zijn.
De jury
En daar wringt het schoentje al meteen: de nieuwe jury. Peter Goossens vervangen is geen cadeau, en daarom bewust geen topchef in de jury. Helaas meteen ook een zwaktebod, want zonder topchef speelt de jury natuurlijk meteen heel wat kredietwaardigheid kwijt. Yves Desmet en Willem Asaert werpen zich op als de nieuwe Goossens'en maar je kon hen de voorbije afleveringen geregeld op een fout betrappen waar de Meester van het Hof van Cleve zich nooit aan zou bezondigen. Het werkt ook niet, want als 2 niet-chefs een aspirant-chef gaan bekritiseren dan stel je je automatisch de vraag: "wie zijn zij om zoiets te zeggen" en vooral ook "zouden ze het dan zelf beter kunnen?". Vooral dat laatste betwijfel ik ten zeerste. Kritiek geven is makkelijk, maar het zelf beter kunnen dat was nu net de sterkte van Peter Goossens. Je wist gewoon dat hij het beter kon, en hij toonde het ook dat hij het beter kon, indien nodig.
En "omdat we de kandidaten beter willen begeleiden stoppen we een marketing-experte en een interieur-architect in de jury" aldus VTM. Beide hebben we amper zien schitteren, en hebben we vooral zien uitblinken in afwezigheid en vaagheid. Ik hoop dat de kandidaten er in realiteit meer aan hebben gehad dan wat wij op televisie te zien kregen, want dat was zonder meer triest. Beide juryleden leken me vooral overbodig.
Kortom: dit is geen jury die het programma draagt. Van de vorige 3 juryleden wist je wat te verwachten, en het waren mensen uit de praktijk van het Horeca-wezen. Deze 4 niet, en dat vreet aan het programma en vooral aan de geloofwaardigheid. Jury van Mijn Restaurant Seizoen 4: gebuisd.
Topgastronomie
Ook nieuw in dit seizoen is dat de restaurants geen toprestaurants meer moeten zijn, maar dat zij ook een simpele brasserie mogen zijn. Opnieuw meteen een probleem erbij, want in seizoen 4 zitten we met "een betere Italiaan", twee brasserieën, een luxe-brasserie, en gastronomisch restaurant. Hoe ga je in 's hemelsnaam die 5 met elkaar vergelijken? Antwoord: dat kan je niet. Je kan toch nooit restaurant Alaise in Ekeren gaan vergelijken met de brasserie Art Kwizien in Dendermonde? Het zijn 2 compleet verschillende concepten, 2 compleet verschillende doelpublieken, 2 compleet verschillende moeilijkheidsgraden. De basis van het programma is dat het ene restaurant beter moet zijn dan het andere, en op basis daarvan kan overleven. Het zal wel, maar als je ze onderling niet correct kan vergelijken (het eten in een brasserie is immers van heel ander niveau dan dat van een gastronomisch restaurant, en ook de bediening stelt heel andere eisen), hoe kan je dan beslissen wie de beste is?
Ik vind het heel lastig, want straks gaat een gastronomisch restaurant misschien verliezen omdat de maitre niet top genoeg gekleed is van een brasserie waar ze een goede steak-tartaar kunnen maken en de obers af en toe eens met een beha rondlopen. Dat kan je toch niet vergelijken? Aangepast Concept van Mijn Restaurant Seizoen 4: gebuisd.
En toch?
En toch zijn er ook goede elementen. De meeste panden zijn weer prima gekozen, en prachtig ingericht. Okee, smaken verschillen en ik vind het ene al wat mooier dan het andere, maar ze zijn best okee. Ook de kandidaten zijn weer vrij goed geselecteerd: jonge lesbische meisjes (denk aan seizoen 1 Hasselt), homo's (dat hadden we ook al eens), een sterk koppel dat zakelijk ingesteld is (zo hoort het eigenlijk), een stel vrienden dat toch niet helemaal dezelfde agenda lijkt te hebben (en lekker tegen mekaar uitgespeeld worden, goeie TV maken) en tot slot 2 andere vrienden van hetzelfde geslacht waar je medelijden mee moet hebben omdat ze er zo weinig van lijken te bakken (kneusjes die ook goeie TV moeten brengen dus). En allemaal zijn ze na een paar weken al doodmoe en uitgeput, en zie je hen fouten maken die ze onder normale omstandigheden niet zouden maken. Ze worden gekraakt, en je vraagt je uiteraard af of ze niet op voorhand konden beseffen hoe lastig de Horeca wel is. Lange uren, soms ondankbaarheid, en toch proberen de eindjes aan mekaar te knopen. Ook weer een vast element dat al in alle seizoenen is teruggekomen. Maar niemand die er van leert?
Ja, ik blijf kijken. Ik blijf me ook ergeren, en ik ga geregeld op deze blog die ergernis wel eens spuien, maar gegarandeerd ga ik het toch ook weer volgen, want het blijft geregeld leuke TV. Totaalplaatje van Mijn Restaurant Seizoen 4: op het randje van gebuisd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten