dinsdag 23 oktober 2012

Twee tot de zesde macht

Het heeft overal in de pers gestaan dat de zondagavond op EEN een Bart De Pauw feestje ging worden. In dit stukje bespreek ik graag het eerste luik van dat feestje, namelijk Bart's nieuwe kwisprogramma met de in feite onuitspreekbare naam die u hierboven ziet staan. Waarom Bart's programma's altijd van die idiote titels moet hebben is mijn eerste bemerking alvast. Wellicht moet het een grappig effect geven, maar het komt op mij toch eerder storend over. Maar goed ...

Laat ons de inhoud eens bekijken. Ik las gisteren al een kritiek elders waarin stond dat het programma veel te ingewikkeld regeltjes had. Dat viel me op zich nog mee. Je hebt 3 teams van twee die tegen elkaar spelen, 2 teams onbekende Vlamingen en 1 team bekende Vlamingen. Een leuke combinatie, want daardoor heb je toch het effect van BV's, zonder de overdaad die je hebt als ze heel het programma domineren. Voor mij alvast het goede evenwicht.

De voorrondes waren simpel, maar vlot te volgen en mee te spelen. Het niveau lag eerder aan de lage kant, maar dat mag op een zondagavond wel. Als ik voor mezelf zo'n 80-90% van de vragen kan beantwoorden heb ik daar een goed gevoel bij. Leuk gevonden die puzzelborden. De laatste voorronde dan waar 1 iemand van elk team in het centrum bij Bart moest komen staan om vragen te beantwoorden tegen de klok, maar dan met als valkuil dat je de punten kwijtspeelt als je je 60 seconden fout inschat en de klok op nul valt. Het klinkt ingewikkeld, maar ik vond het ook hier weer een leuk concept, en je ziet meteen dat de tijd inschatten onder druk niet makkelijk is. Bij de halve finale tenslotte had ik een minder goed gevoel. De teams werden opgesloten in een claustrofobisch klinkend hokje, en klank en beeld waren navenant slecht. Je verstond sommigen van hen amper, en dat kan niet de bedoeling zijn. Hier is werk aan voor de makers, want dit moet beter kunnen. Ik begrijp dat je de teams wil isoleren en dat ze mekaar niet mogen horen, maar daar zijn betere methodes voor dan dit, die bovendien televisiematig beter zullen overkomen. En dan was er nog de finale ... en als ik het op 1 plaats wel eens ben met de kritiek dat het zinloos ingewikkeld was, was het wel deze finale. Drie vragenrondes, met 60, 50 en 40 seconden om 4 vragen goed te hebben. Nodeloos ingewikkeld gemaakt, dit kan een pak vlotter gebracht worden.

Het was natuurlijk een eerste aflevering en dus is het een leercurve voor de kijker en de makers, maar die laatste hebben toch nog een beetje werk voor de boeg om het programma vlotter te doen wegkijken. Hopelijk beseffen ze dat zelf ook en komt dat goed. Voor de rest was de helft van Bart's mopjes uiterst flauw te noemen, maar af en toe zat er toch iets tussen wat me kon doen glimlachen, dus ook daar niet geheel een onvoldoende qua score. Laat de zenuwen wat wegebben, en dan kan dit programma misschien wel een nieuwe Pappenheimers worden op zondag. Waarom niet? Ik blijf voorlopig nog even verder kijken naar "Twee tot de Zesde Macht".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten