Jawel, de zoveelste talentenjacht is weer eens losgebarsten op VTM. Uiteraard weer een uniek en verbeterd concept, maar in feite gaat het weer over hetzelfde: we zoeken iemand die kan zingen, en die dan na een paar liedjes weer vergeten is. Oei, dat is wel heel negatief. Nee, laat ons hopen dat we dit keer nog eens een stem krijgen die een paar jaar mee kan gaan.
The Voice van Vlaanderen probeert anders te zijn doordat de coaches (dat kennen we nog van X-Factor, dat systeem) met hun rug naar het podium zitten en zich pas mogen omdraaien als ze de artiest in kwestie goed genoeg vinden voor hun "team". Zogezegd dus om niet op het uiterlijk te oordelen, maar enkel op de stem. Op zich werkt dat wel, maar als je dan in de eerste aflevering een coach al hoort zeggen dat het eerste waaraan hij gaat werken het uiterlijke is, dan stort dat verhaaltje natuurlijk vrij snel in. Dus het uiterlijk telt niet mee voor de allereerste selectie, maar daarna houden we alleen maar knap gestylede artiesten over, en weten we dat de stem op zich niet meer zo belangrijk is. Maar ja, het blijft televisie natuurlijk.
En het moet gezegd: er zat weer lekker veel zangtalent tussen de eerste kandidaten. We hebben kwaliteit gekregen, en geen uitlach-TV. Dat laatste is natuurlijk wel even wennen ... we kregen geen preselecties te zien, die zijn al achter de rug. Dus enkel de goeie krijgen we te zien. Daar vallen er overigens soms ook nog van af, want tot 2 keer draaide geen enkele coach zich om en mocht het talent terug naar huis.
Toch zat ik me een beetje te ergeren voor de TV. Ten eerste omwille van de presentatrice. Waarom iemand in 's hemelsnaam denkt dat An Lemmens geschikt is als presentatrice voor zo'n show ... ik weet het niet. Er zijn zat presentatietalenten in Vlaanderen, maar mevrouw Lemmens hoort daar voor mij niet bij, sorry. Het was bijna een reden om niet te (blijven) kijken. En de tweede reden was de snelheid. Wat kabbelde die eerste show vooruit zeg ... zo een traag tempo was in de jaren 80 normaal, maar anno 2011 verwacht je een snellere en flitsendere show. Veel te veel slap gelul voor en na het optreden, verplichte emo van de steunende familie en/of vrienden ... In totaal hebben we ruwweg 10 kandidaten te zien gekregen op de hele duur van de show, de rest was gezeur en gezever. Opdrijven dat tempo!
Ja, The Voice van Vlaanderen zal me alleszins wel bijblijven, en ik gun het zeker nog wel een paar afleveringen, puur om toch mee te kunnen praten over "de ontdekking", maar ik hoop wel dat VTM een beetje aan de pijnpuntjes werkt in de eindmontage, zodat het aangenaam kijken blijft. Wordt dus vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten